எந்தச் சூழ்நிலையிலும் பெண்கள் தைரியமாகச் செயல்பட ஒரு வழி சொல்லுங்களேன்… – என்.உஷாதேவி, மதுரை.
மனவலிமையை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். உடல் வலிமை இல்லையென்றால்கூடப் பரவாயில்லை. தைரியமான பெண் எனத் தெரிந்தால், எந்த ஆணும் தவறான கண்ணோட்டத்துடன் நெருங்க மாட்டான். இன்றுள்ள சட்டங்கள் பெண்களுக்கு மிக, மிகச் சாதகமாக உள்ளன.
– அந்துமணி பதில்கள், தினமலர் வாரமலர், ஆகஸ்ட் 24, 2008.
நன்றி: அந்துமணி & தினமலர்.
சேவல் கூவுது;
மீண்டும் கூவுது;
மீண்டும் மீண்டும் கூவுது.
பலனில்லை.
உள்ளே
அலாரம் ஒலிக்க,
வெளியே
ஆலைச் சங்கொலிக்க,
பொழுது புலர்ந்தது.
அவமானத்தில்
கூனிக்குறுகியது
சேவல்.
நாற்பத்தாறு வயதாகும் கெல்லி பெர்க்கின்ஸ் பதின்மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன் இருதய மாற்று அறுவை சிகிச்சை செய்து கொண்டவர். மலையேறுவதில் ஆர்வம் கொண்ட இப்பெண்மணி, இருதய மாற்று அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின்னும் பல மலைகளில் ஏறிச் சாதனைகள் புரிந்துள்ளார். கலிபோர்னியாவின் மவுண்ட் விட்னி, சுவிட்சர்லாந்தின் மேட்டர்ஹான், ஜப்பானின் மவுண்ட் ப்யூஜி, தான்சானியாவின் மவுண்ட் கிளிமாஞ்சரோ மற்றும் யோஸ்மைட் தேசியப் பூங்காவிலுள்ள இரண்டாயிரம் அடி உயரமான செங்குத்தான பாறை இவற்றிலெல்லாம் ஏறிச் சாதனை புரிந்துள்ளார். மாற்று இருதயத்துடன் மலை ஏற்றச் சாதனை புரிந்த இம்முதல் பெண்மணியின் துணிச்சலும், தன்னம்பிக்கையும் போற்றத்தக்கது.
இந்தியாவில் 800க்கும் மேற்பட்ட பயங்கரவாதக் கும்பல்கள் வெளிநாடுகளின் உதவியோடு செயல்படுவதாகக் கூறியுள்ளார் இந்திய அரசின் தேசீயப் பாதுகாப்பு ஆலோசகர் திரு.நாராயணன்.
நன்றி: ஆனந்த விகடன், ஆகஸ்ட் 27, 2008.
எந்தச் சூழ்நிலையிலும் பெண்கள் தைரியமாகச் செயல்பட ஒரு வழி சொல்லுங்களேன்… – என்.உஷாதேவி, மதுரை.
மனவலிமையை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். உடல் வலிமை இல்லையென்றால்கூடப் பரவாயில்லை. தைரியமான பெண் எனத் தெரிந்தால், எந்த ஆணும் தவறான கண்ணோட்டத்துடன் நெருங்க மாட்டான். இன்றுள்ள சட்டங்கள் பெண்களுக்கு மிக, மிகச் சாதகமாக உள்ளன.
– அந்துமணி பதில்கள், தினமலர் வாரமலர், ஆகஸ்ட் 24, 2008.
நன்றி: அந்துமணி & தினமலர்.
எனக்குப் பிடித்த கவிதை: “தனிமை“
உணர்வுக்குள் ஒளிந்துவிட்ட ஒருகோடி ரகசியத்தை
எனக்குள்ளே தேடுவதில் என்காலம் கழிகிறது.
முடியாத மோனநிலை முனகிவிட்ட சொற்களையே
விடியாத வைகறையில் வெண்மேகம் உதிர்க்கிறது.
தனிமையிலே கடைசிமிச்சம் தவிப்புத்தான் என்றாலும்
நானினிமேல் தனிமையிலே விடமாட்டேன்.
மௌனக்கடலுக்குள் மனத்தோணி மிதந்திருக்க,
கனவுப் பொதிகளினால் கண்முதுகு கனக்கட்டும்.
புரியாத உணர்வுகளில் புதைந்துவிட்ட என்னுயிரைத்
தெரியாமல் தனிமையிலே தினம்தோண்டிப் பார்க்கின்றேன்.
மனக்கொடிக்கு நீர்வார்த்து மரணமலர் பூப்பதற்குள்
எனக்குள்நான் தேடுவது எதுவென்றே தேடுகின்றேன்.
ஆகா! ஒ! தனிமைகளே! ஆவிகளின் நினைவுகளே!
சாகாத நினைவுகளைத் தவிக்கவிட்ட தனிமைகளே!
இறக்காமல் இனி நீங்கள் எனக்காக வாழுங்கள்!
மறக்காமல் நானுங்கள் மடிமீது தவமிருப்பேன்.
ஒளிப்பூவின் மெத்தைகளில் உறங்குங்கள் தனிமைகளே!
குளிர்மேகச் சிறகடியில் கூடுகட்டிப் படுத்திருங்கள்.
இமைக்கோழி அடைகாக்கும் எழிலான விழிமுட்டை
அமைதியிலே தனிமைதரும் அகச் சூட்டில் பொரியட்டும்!
சோகரத்தம் சொட்டுகின்ற சுயநினைவுக் காயங்கள்
தாகமுத்தத் தனிமையிலே சந்தனம் போல் ஆறட்டும்!
(கவிஞர் வைரமுத்துவின் “தனிமைதான் தத்துவம்” என்ற கவிதையிலிருந்து எனக்கு மிகவும் பிடித்த சில வரிகள்.)
“வைகறை மேகங்கள்”
கவிஞர் வைரமுத்து
சூர்யா வெளியீடு, சென்னை.
எண்பது பக்கங்கள்.
விலை ரூபாய் முப்பது மட்டும்.
சேவல் கூவுது;
மீண்டும் கூவுது;
மீண்டும் மீண்டும் கூவுது.
பலனில்லை.
உள்ளே
அலாரம் ஒலிக்க,
வெளியே
ஆலைச் சங்கொலிக்க,
பொழுது புலர்ந்தது.
அவமானத்தில்
கூனிக்குறுகியது
சேவல்.
நாற்பத்தாறு வயதாகும் கெல்லி பெர்க்கின்ஸ் பதின்மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன் இருதய மாற்று அறுவை சிகிச்சை செய்து கொண்டவர். மலையேறுவதில் ஆர்வம் கொண்ட இப்பெண்மணி, இருதய மாற்று அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின்னும் பல மலைகளில் ஏறிச் சாதனைகள் புரிந்துள்ளார். கலிபோர்னியாவின் மவுண்ட் விட்னி, சுவிட்சர்லாந்தின் மேட்டர்ஹான், ஜப்பானின் மவுண்ட் ப்யூஜி, தான்சானியாவின் மவுண்ட் கிளிமாஞ்சரோ மற்றும் யோஸ்மைட் தேசியப் பூங்காவிலுள்ள இரண்டாயிரம் அடி உயரமான செங்குத்தான பாறை இவற்றிலெல்லாம் ஏறிச் சாதனை புரிந்துள்ளார். மாற்று இருதயத்துடன் மலை ஏற்றச் சாதனை புரிந்த இம்முதல் பெண்மணியின் துணிச்சலும், தன்னம்பிக்கையும் போற்றத்தக்கது.
இந்தியாவில் 800க்கும் மேற்பட்ட பயங்கரவாதக் கும்பல்கள் வெளிநாடுகளின் உதவியோடு செயல்படுவதாகக் கூறியுள்ளார் இந்திய அரசின் தேசீயப் பாதுகாப்பு ஆலோசகர் திரு.நாராயணன்.
நன்றி: ஆனந்த விகடன், ஆகஸ்ட் 27, 2008.
எனக்குப் பிடித்த கவிதை: “தனிமை“
உணர்வுக்குள் ஒளிந்துவிட்ட ஒருகோடி ரகசியத்தை
எனக்குள்ளே தேடுவதில் என்காலம் கழிகிறது.
முடியாத மோனநிலை முனகிவிட்ட சொற்களையே
விடியாத வைகறையில் வெண்மேகம் உதிர்க்கிறது.
தனிமையிலே கடைசிமிச்சம் தவிப்புத்தான் என்றாலும்
நானினிமேல் தனிமையிலே விடமாட்டேன்.
மௌனக்கடலுக்குள் மனத்தோணி மிதந்திருக்க,
கனவுப் பொதிகளினால் கண்முதுகு கனக்கட்டும்.
புரியாத உணர்வுகளில் புதைந்துவிட்ட என்னுயிரைத்
தெரியாமல் தனிமையிலே தினம்தோண்டிப் பார்க்கின்றேன்.
மனக்கொடிக்கு நீர்வார்த்து மரணமலர் பூப்பதற்குள்
எனக்குள்நான் தேடுவது எதுவென்றே தேடுகின்றேன்.
ஆகா! ஒ! தனிமைகளே! ஆவிகளின் நினைவுகளே!
சாகாத நினைவுகளைத் தவிக்கவிட்ட தனிமைகளே!
இறக்காமல் இனி நீங்கள் எனக்காக வாழுங்கள்!
மறக்காமல் நானுங்கள் மடிமீது தவமிருப்பேன்.
ஒளிப்பூவின் மெத்தைகளில் உறங்குங்கள் தனிமைகளே!
குளிர்மேகச் சிறகடியில் கூடுகட்டிப் படுத்திருங்கள்.
இமைக்கோழி அடைகாக்கும் எழிலான விழிமுட்டை
அமைதியிலே தனிமைதரும் அகச் சூட்டில் பொரியட்டும்!
சோகரத்தம் சொட்டுகின்ற சுயநினைவுக் காயங்கள்
தாகமுத்தத் தனிமையிலே சந்தனம் போல் ஆறட்டும்!
(கவிஞர் வைரமுத்துவின் “தனிமைதான் தத்துவம்” என்ற கவிதையிலிருந்து எனக்கு மிகவும் பிடித்த சில வரிகள்.)
“வைகறை மேகங்கள்”
கவிஞர் வைரமுத்து
சூர்யா வெளியீடு, சென்னை.
எண்பது பக்கங்கள்.
விலை ரூபாய் முப்பது மட்டும்.
(Grateful thanks to Jon Sullivan and PublicDomainPhotos.com for the above photo- http://www.public-domain-photos.com/)A recent study by Catherine Mann at the Institute for International Economics, who predicted that 3.3 million jobs would have moved to developing countries by the end of 2015.
On the other hand, jobs in the U.S. increased by six million due to insourcing in the U.S. from other countries.
Excerpt from “Outsourcing is here to stay” by Special Correspondent, The Hindu, Madurai, date and other details not available.
Wikipedia article on “Outsourcing” and “Insourcing”:
http://en.wikipedia.org/wiki/Outsourcing
http://en.wikipedia.org/wiki/Insourcing
Grateful thanks to The Hindu and Wikipedia, the free encyclopedia.
(Grateful thanks to Jon Sullivan and PublicDomainPhotos.com for the above photo- http://www.public-domain-photos.com/)
“What do u call a woman in heaven”
“An Angel.”
“A crowd of women in heaven?”
“A host of Angels.”
“And all women in heaven?”
“PEACE ON EARTH.”
Courtesy: Chennai Times, June 6, 2008 (“Toons & Trivia”)
Grateful thanks to Chennai Times and The Times of India.
One third of the people living below the poverty line(BPL) in India paid bribes to access healthcare, education and water among otehr basic facilities, says a new study which also dubs the police force the most corrupt among the services surveyed.
The “TII-CMS India Corruption Study 2007” revealed that the police top the chart as far as corruption in 11 selected public services is concerned.
Land records and registration services comes secon d in terms of monetary contribution as nearly 3.5 million BPL households paid Rs.1,224 million as bribes. A total of 22,728 BPL households were surveyed across the states throughout the country.
In a novel initiative to rid Coimbatore of plastic mounds clogging the city, corporate companies and students have come together to pick up at least 50 lakh plastic bags and instead, hand over 5 lakh cloth bags to the residents – one cloth bag in exchange for 10 used plastic carry bags.
Students of Sri Krishna College came up with the idea “to give 10 plastic bags and take one cloth bag”. They have installed four anti-plastic monsters at public places to warn residents of the dangers of plastics.
Excerpt from “Exchange 10 Plastic bags for a Cloth bag”, Times News Network, The Times of India, Chennai, June 30, 2008.
Research in Indian academic institutions – universities, IITs, IISc and other deemed universities and national laboratories – is by and large supported by taxpayers’ money. But when the researchers finish some work and want to publish it, they give away the ENTIRE RIGHTS to journal publishers. Often these are commercial firms like GReed Elsevier, Wolters Kluwer and John Wiley. As most of these journals are very expensive – some of them charging annual subscription of over $10,000 – most Indian libraries would not be receiving them. As a result work published by an Indian researcher often goes unnoticed by researchers in the same field working in other Indian institutions. Besides the government which supported the research has no claim on its results. I suggest that we work towards mandating open access for all publicly funded research and Indian authors NOT surrendering all rights to publishers when they sign the publishers’ copyright agreement.
Incidentally, no research performed in US Government laboratories (such as Brookhaven National Laboratory or Oak Ridge National Laboratory) is copyrightable! We should enact legislation in India to the effect that copyright to all research performed in government laboratories (CSIR, ICMR, ICAR, DAE, ISRO, etc.) will vest with Indian entities (say the laboratories or the council or department) and that all research supported fully or partially with public funds will be made freely available through open access. Faculties in both Harvard and Stanford Universities (some and not all) have voted unanimously to mandate open access to their research publications. The National Institutes of Health in the USA and six of the seven research councils in the UK have long ago mandated open access to all research they support. The Wellcome Trust, a major funder of biomedical research, has also mandated open access for all the research it supports. We need to adopt a similar nationwide open access mandate in India.
I tried to convince the Bioinformatics centres supported by the Department of Biotechnology. We first talked about it seven years ago at the annual meeting held at Pune. The idea was approved, but till this day the DBT has not implemented it, although this topic comes up virtually in every annual meeting of the coordinators of the Bioinformatics centres. I have also written to many other science managers of the country with limited success. Three CSIR laboratories have set up institutional open access archives and it is likely many more will do so in the near future. May be we should alert the CGA!
I request this group to take this up as its agenda.
Best wishes.
Arun
[Subbiah Arunachalam]
Grateful thanks to Mr.Subbiah Arunachalam.
“The preponderance of candidates from coaching classes denies admission to better candidates who are too poor to afford private coaching.” [Very true. Dr P M Bhargava, former director of CCMB, often tells us that we draw our scientists and engineers from a small fraction of India’s gene pool. And I agree with him. I have met many first generation graduates, whose parents had not completed even middle school education, going on to win Bhatnagar prizes and getting elected to prestigious academies. The numbers of such people would have been much smaller had there not been programmes of affirmative action in place.]
The solution suggested, viz. “IITs should first identify good schools and let those schools do the shortlisting for them.” would also filter out poor students. In our perception today, schools like Modern and Delhi Public School (to take two examples from the capital) are “good”. No poor child can enter the portals of such schools.
There is a passing remark on IITs being possibly better off than some recognised US universities: ” World class universities like Harvard and Stanford get 10-11 applications for each available seat. It would appear that IITs are much better off with their ratio of 70:1.” The large numbers of applications in India can be attributed to factors like our large population, parental and peer pressure and the scarcity economics in education. At Harvard and Stanford, it is likely that only those who have a reasonable chance apply.
Grateful thanks to Mr.Subbiah Arunachalam.
Suriyodayam's Weblog 